Ο Δεκάλογος της Λεβεντιάς:

Να στέκεσαι:

Στους άλλους, χαμογελαστός.

Στον εαυτό σου, αυστηρός.

Στην ανάγκη, γενναίος.

Στη βιοπάλη, πρόσχαρος.

Στις αντιξοότητες, απτόητος.

Στις πεποιθήσεις σου, εδραίος.

Στις μικρότητες, αγέρωχος.

Στους ευτελείς, γενναιόψυχος.

Όταν σε χειροκροτούν, απαθής.

Όταν σε σφυρίζουν, ασάλευτος.

ΕΙΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ

Οι άλλοι βλέπουν σε μας αυτό που εμείς βλέπουμε στον εαυτό μας . Μας επιφυλάσσουν την μεταχείριση που εμείς πιστεύουμε ότι μας αξίζει. Το πώς σκεφτόμαστε καθορίζει το πώς  ενεργούμε . Το πώς ενεργούμε καθορίζει το πώς αντιδρούν σε μας οι άλλοι.

·        Να έχετε εμφάνιση σημαντικού ανθρώπου  . Η εμφάνιση μιλάει . Φροντίστε να λεει θετικά πράγματα . Κοιτάξτε τον εαυτό σας – από άποψη εμφάνισης – με τα μάτια των αντιπάλων, των φιλάθλων, των συμπαικτριών σας . Αν φαίνεστε σημαντικός , αυτό σας βοηθάει να σκέφτεστε σαν σημαντικός .

·        Να πιστεύετε ότι η δουλειά σας είναι σημαντική. Έχει μετρηθεί ότι η απόδοση ενός ανθρώπου συνδέεται με το σεβασμό που έχει στην εργασία που κάνει. Κάποιος που θεωρεί σημαντική τη δουλειά του δέχεται πνευματικά ερεθίσματα για το πώς να κάνει καλύτερη δουλειά. Εκφράζεται κανείς με ενθουσιασμό αν σκέφτεται με ενθουσιασμό. Αρχίστε από εκεί. Ανάψτε μια φωτιά μέσα σας .

·        Σε όλες τις καταστάσεις της ζωής σας να ρωτάτε τον εαυτό σας : Ένας μεγάλος παίκτης θα ενεργούσε με αυτό τον τρόπο; Θα ανησυχούσε για αυτό; θα συμπεριφερόταν έτσι; θα ξόδευε το χρόνο του με αυτό; θα αντιδρούσε με αυτό τον τρόπο; ….

·        Αν το σώμα είναι αποτέλεσμα της διατροφής που του δίνουμε , το μυαλό  μας είναι αποτέλεσμα της διατροφής επίσης που του δίνουμε. Η τροφή του μυαλού είναι οι σκέψεις μας, οι αισθήσεις μας, τα λόγια μας, οι συνήθειές μας .

·        Συντονιστείτε με την επιτυχία. Το πιο μεγάλο εμπόδιο είναι να νομίζετε ότι τα μεγάλα επιτεύγματα είναι ανέφικτα. Όλοι ξεκινάμε με μεγάλα όνειρα και στόχους. Στη συνέχεια εμφανίζονται κατασταλτικές επιδράσεις  (είναι ανεφάρμοστο, αφελές, είσαι πολύ μικρός, είσαι πολύ μεγάλος .…) Ο βομβαρδισμός με αυτή τη προπαγάνδα δημιουργεί 3 ειδών ανθρώπους:

1.   Αυτούς που συνθηκολόγησαν  εντελώς, που νομίζουν ότι είναι ακατόρθωτο ή αδύνατο.

2.  Αυτούς που συνθηκολόγησαν εν μέρει. Ξεκινάνε με ελπίδες επιτυχίας. Μετά από λίγο καιρό η αντίσταση  συσσωρεύεται και ο ανταγωνισμός τους φαίνεται επίπονος. Εκλογικεύουν και σταματάνε λίγο πάνω από το μέσο όρο. Φοβούνται την αποτυχία.

3. Αυτούς που ποτέ δεν συνθηκολογούν. Είναι το 2-3 % του πληθυσμού. Έχουν καταπολεμήσει τις κατασταλτικές επιδράσεις του περιβάλλοντος και ποτέ δεν θα σας πουν ότι κάτι δεν μπορεί να γίνει. Τις αρνητικές συμβουλές των μέτριων τις παίρνουν σαν πρόκληση ότι μπορούν.

ΚΑΤΣΑΛΗΣ  ΑΝΤΩΝΙΟΣ

Καθηγητής management σε Ανώτατες Σχολές, σύμβουλος επιχειρήσεων, εκπαιδευτής σεμιναρίων κλπ

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΓΥΜΝΑΣΜΕΝΟ ΣΩΜΑ...

Πως μπορείτε να γίνετε ειδήμων σε οτιδήποτε

Στο 95% των περιπτώσεων, το ταλέντο δεν καθορίζει ποιος θα γίνει ειδήμων σε κάποιον τομέα. Οπότε, τι χρειάζεται για να φτάσει κάποιος σε τόσο υψηλό επίπεδο ώστε να θεωρείται ειδικός/κορυφαίος σ' έναν τομέα; Ας συνοψίσουμε τις απαντήσεις της επιστημονικής έρευνας.

Ο κανόνας των 10.000 ωρών μελετημένης άσκησης

 Ο διάσημος Καναδός καθηγητής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο της Φλόριντα, Άντερς Έρικσον, έχοντας κάνει μελέτες σε κορυφαίους μουσικούς, σκακιστές, καλλιτέχνες, αθλητές κ.λ.π. κατέληξε ότι απαιτούνται τουλάχιστον 10.000 ώρες εξάσκησης σε ένα τομέα, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 10 ετών, ώστε να γίνει κάποιος ειδικός/κορυφαίος.

Το 2008, ο Καναδός συγγραφέας Malcolm Gladwell  έγραψε το βιβλίο “Outliers“. Θέμα του βιβλίου είναι οι λόγοι που οδηγούν έναν άνθρωπο στα υψηλότερα επίπεδα παγκόσμιας επιτυχίας. Όπως αναφέρει δεν υπάρχει άνθρωπος που να ανήκει στους κορυφαίους στον πλανήτη στο πεδίο του χωρίς να έχει δουλέψει πάνω από 10.000 ώρες. Η έρευνα του συμπεριλαμβάνει αρκετά παραδείγματα όπως τον Bill Gates που είχε περάσει χιλιάδες ώρες κλεισμένος στο δωμάτιό του δουλεύοντας στον υπολογιστή από μικρός και τους Beatles που από το 1960 ως το 1964 πραγματοποίησαν 1200 πολύωρες συναυλίες στη Γερμανία μαζεύοντας πάνω από 10 χιλιάδες ώρες πρακτικής. Κάτι που επιβεβαίωσε κι ο John Lennon για το πόσο τους βελτίωσε η συγκεκριμένη περίοδος.

Όμως δεν αρκεί η ποσότητα, χρειάζεται και ποιότητα. Απαιτούνται χιλιάδες ώρες άσκησης, αλλά θα πρέπει να είναι το σωστό είδος άσκησης. Δεν αρκεί απλώς να εξασκούμαστε. Χρειάζεται μελετημένο πρόγραμμα, έντονη προσπάθεια, και αμέτρητες ασκήσεις για τη βελτίωση των δεξιοτήτων. Όπως τονίζει ο Έρικσον, απαιτείται «σκόπιμη» εξάσκηση, δηλαδή όχι απλά η προσπάθεια να επαναλάβουμε όσα ξέρουμε αλλά η προσπάθεια να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας. Άλλα στοιχεία που πρέπει να γνωρίζουμε:

·         Η εξάσκηση θα πρέπει να προσομοιάζει όσο γίνεται περισσότερο στην πραγματική πρόκληση. Θέλετε να γίνεται καλός μποξέρ; Το να γρονθοκοπείτε τον σάκο δεν αρκεί. Θα πρέπει να είστε στο ρινγκ και να αντιμετωπίζετε τους αντιπάλους σας, όπως σ' ένα πραγματικό αγώνα.

·         Εξάσκηση δεν σημαίνει απλώς επανάληψη. Πρέπει διαρκώς να ελέγχετε και να αξιολογείτε τις προσπάθειες σας, να αναλύετε τα λάθη σας, και να προσπαθείτε να βελτιωθείτε σε κάθε λεπτομέρεια της δεξιότητας.

·         Οι κορυφαίοι σε κάθε τομέα, είναι πιθανότερο να είναι εσωστρεφείς τύποι ανθρώπων. Γιατί; Θα πρέπει να είσαι μόνος για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αν θέλεις να συγκεντρωθείς και να επικεντρωθείς στην εξάσκηση. Ακόμη και για τις ομαδικές δραστηριότητες, η ατομική εξάσκηση είναι πολύ σημαντική.

·         Πολύ εξάσκηση. Είναι πιθανό ότι σε διάστημα 8 εβδομάδων μπορείτε να αποκτήστε ένα βασικό επίπεδο δεξιοτήτων, αλλά απαιτούνται περίπου 10 χρόνια εξάσκησης για να γίνει κάποιος ειδήμων σε κάποιο αντικείμενο. Η εξάσκηση αποδείχτηκε και ο σημαντικότερος παράγοντας για το πόσο πολύ προχώρησαν στη μουσική οι μαθητές μιας έρευνας.

·         Βρείτε το σωστό επίπεδο εξάσκησης. Όταν εξασκείστε, καλό είναι να έχετε 50-80% ποσοστό επιτυχίας στις προσπάθειες σας. Αν έχετε μικρότερο ποσοστό, τότε πιθανώς οι επιτυχημένες προσπάθειες σας είναι περισσότερο αποτέλεσμα τύχης. Αν έχετε μεγαλύτερο ποσοστό, αυτό σημαίνει ότι δεν πιέζετε αρκετά τον εαυτό σας και θα πρέπει να ανεβάσετε το επίπεδο δυσκολίας της άσκησης.

Τσαγανό

Σθένος. Επιμονή. Πως θα φτάσετε τις  10.000 ώρες εξάσκησης, εάν λιγοψυχήσετε και τα παρατήσετε; Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι το τσαγανό είναι πιο κρίσιμος παράγοντας επιτυχίας σε σχέση με το IQ.

Επιπλέον σημαντική είναι και η δέσμευση σε μακροπρόθεσμους στόχους. Ακούγεται κλισέ, αλλά είναι ζωτικής σημασίας. Σε έρευνα που έγινε, η ομάδα ανθρώπων που αφοσιώνονταν στην επίτευξη μακροπρόθεσμων στόχων, ξεπέρασε κατά 400%  την ομάδα ανθρώπων που είχε βραχυπρόθεσμους στόχους.

Έμφαση στα αρνητικά

Το διαβάζουμε συχνά, και είναι αλήθεια. Η μεγάλη προσοχή στα αρνητικά σημεία, βοηθάει στο να μάθουμε από τα λάθη μας . Οι αρχάριοι επικεντρώνονται στα θετικά σχόλια, επειδή τους βοηθά να μείνουν προσηλωμένοι στον στόχο. Οι πιο προχωρημένοι εστιάζουν στα αρνητικά σημεία, επειδή τους ενδιαφέρει η πρόοδος. Η μεταστροφή και η έμφαση στα αρνητικά και τις αδυναμίες,  είναι σημάδι  νοοτροπίας ενός ειδήμονος.

Έμφαση στην βελτίωση

Κατά την εξάσκηση, πρέπει να επικεντρωνόμαστε και να ελέγχουμε αν βελτιωνόμαστε. Όχι αν πηγαίνουμε καλά. Θέτοντας  διαρκώς υψηλότερους στόχους, αυξάνουμε το ενδιαφέρον για τον στόχο και βοηθούμε στην αναπλήρωση της ενέργειας μας. Όταν η τελειομανία εστιάζει σε προσωπικούς στόχους είναι θετική  και βελτιώνει την απόδοση. Όταν  ο στόχος μας είναι  να εντυπωσιάσουμε τους άλλους, τότε  η τελειομανία λειτουργεί αρνητικά.

 Πηγές:

http://www.amazon.com/gp/product/0345472322

“Deliberate Practice Spells Success: Why Grittier Competitors Triumph at the National Spelling Bee” from Social Psychological and Personality Science

“Learning from errors: The role of context, emotion, and personality” from Journal of Organizational Behavior

“Tell Me What I Did Wrong: Experts Seek and Respond to Negative Feedback” from Journal of Consumer Research

http://en.wikipedia.org/wiki/Practice_%28learning_method%29#Deliberate_practice

http://www.amazon.com/gp/product/0307352145

http://www.amazon.com/gp/product/034553025X

http://www.amazon.com/gp/product/1591842948

(αναδημοσίευση από το πολύ καλό site http://antikleidi.com/ )

Σκωληκοειδίτιδα: Τα 9 συμπτώματα που προειδοποιούν

Σκωληκοειδίτιδα είναι η φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης η οποία βρίσκεται στο παχύ έντερο στην κάτω δεξιά πλευρά της κοιλιάς και έχει μέγεθος όσο ένα δάχτυλο.Το κύριο σύμπτωμα είναι πόνος που συνήθως αρχίζει γύρω από τον ομφαλό και στη συνέχεια μετατοπίζεται κάτω δεξιά στην κοιλιά. Ο πόνος της σκωλικοειδίτιδας συνήθως αυξάνεται σε διάστημα 6 έως 12 ωρών.

Οποιοσδήποτε μπορεί να αναπτύξει σκωληκοειδίτιδα, αλλά πιο συχνά εμφανίζεται σε άτομα μεταξύ των 10 και 30 ετών.

Ποια είναι τα συμπτώματα της σκωληκοειδίτιδας ;

Τα κλασικά συμπτώματα της σκωληκοειδίτιδας περιλαμβάνουν :

1.Πόνος κοντά στον ομφαλό που στη συνέχεια μετατοπίζεται κάτω δεξιά στην κοιλιά. Ο πόνος τείνει να επιδεινωθεί με την πίεση με το βήχα, με το περπατήμα ή με τις κινήσεις

2.Απώλεια της όρεξης

3.Ναυτία και / ή έμετο αφού αρχίσει ο κοιλιακός πόνος

4.Κοιλιακό πρήξιμο

5. Πυρετός (όχι πολύ υψηλός) που αρχίζει μετά από τα άλλα συμπτώματα

6.Επώδυνη ούρηση

7.Εμετός που προηγείται του κοιλιακού άλγους

8.Σοβαρές κράμπες

9.Δυσκοιλιότητα ή διάρροια

Αν έχετε κάποιο από τα αναφερόμενα συμπτώματα , ζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια γιατί η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι πολύ σημαντική . Μην τρώτε , πίνετε , ή χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε διορθωτικά μέτρα για τον πόνο , όπως αντιόξινα , καθαρτικά ή μαξιλάρια θέρμανσης , γιατί αυτό μπορεί να προκαλέσει χειρότερη φλεγμονή.

Πού οφείλεται;

Η αιτία της σκωληκοειδίτιδας δεν είναι πάντοτε σαφής. Μερικές φορές είναι το αποτέλεσμα κάποιου εμποδίου (πχ πέτρα) που αποφράσσει την σκωληκοειδή απόφυση ή μιας λοίμωξης Και στις δύο περιπτώσεις, τα βακτήρια μπορούν να εισβάλουν ταχύτατα, προκαλώντας τη φλεγμονή της σκωληκοειδίτιδας . Αν δεν αντιμετωπιστεί αμέσως είναι πιθανόν να ακολουθήσει ρήξη της σκωληκοειδούς.

(εικόνα www.healthpress.gr)

Πως γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση της σκωληκοειδίτιδας μπορεί να είναι δύσκολη . Τα συμπτώματα της είναι συχνά πολύ παρόμοια με άλλες ασθένειες , συμπεριλαμβανομένων των προβλημάτων της χοληδόχου κύστης , της ουροδόχου κύστης ή της λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος, της γαστρίτιδας , της εντερικής λοίμωξης , και προβλημάτων των ωοθηκών .

Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει τις ακόλουθες εξετάσεις:

1.Κοιλιακές εξετάσεις για τον εντοπισμό της φλεγμονής

2.Εξέταση ούρων για να αποκλείσει τη λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος

3.Εξέταση του ορθού

4.Εξέταση αίματος για να δούμε αν το σώμα σας καταπολεμά τη λοίμωξη

5.Αξονική τομογραφία και / ή υπέρηχο

(αναδημοσίευση από το πολύ κατατοπιστικό site http://www.boro.gr/ )

10 ΚΑΛΟΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ ΤΟ HANDBALL

Ο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ

Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιείται από το 1982, ο μεγάλος αριθμός των υποχρεώσεων  και των καθηκόντων του προπονητή, απαιτεί μια πολυδιάστατη παιδεία, μια ιδιαίτερη ικανότητα και διάθεση για προγραμματισμένη και σοβαρή δουλειά. Ο προπονητής, εκτός από τα καθήκοντα που ασκεί ως τεχνικός, υποδύεται και τον ρόλο του "σημαντικού άλλου». Οι ρόλοι αυτοί πηγάζουν από τις πολλές αρμοδιότητες που έχει ως επικεφαλής μιας ομάδας ανθρώπων. Ο ρόλος του προπονητή είναι πολυδιάστατος και η φιλοσοφία του, τα πιστεύω του και η συμπεριφορά του, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο ζωής των ατόμων που καθοδηγεί και ηγείται. Ο προπονητής θα πρέπει να βρει την κατάλληλη ¨συνταγή¨ έτσι ώστε να παρακινεί τα παιδιά να διασκεδάζουν μέσα από αυτό που κάνουν μετατοπίζοντας το επίκεντρο από το αποτέλεσμα της μάθησης στη διαδικασία της μάθησης.

Στα διάφορα αθλήματα, ο προπονητής επωμίζεται αρκετούς ρόλους

Δάσκαλος  -  Ηθοποιός – Δικαστής - Ψυχολόγος - Οργανωτής – Διπλωμάτης - Ηγέτης – Γιατρός -  Ντετέκτιβ - Σύμβουλος  -

Εμπνευστής Πειθαρχίας - Παράδειγμα προς Μίμηση

Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ δασκάλου και προπονητή. Και οι δύο πρέπει να προετοιμάσουν κάποιους ανθρώπους, να τους παροτρύνουν και να τους δραστηριοποιήσουν. Ο προπονητής σύμφωνα με τον ρόλο του δασκάλου, πρέπει να διδάξει στους αθλητές τα μυστικά του αθλήματος, τους τρόπους αθλητικής συμπεριφοράς, τις μεθόδους επικοινωνίας και τους τρόπους ψυχολογικής, πνευματικής και σωματικής ετοιμότητας. Η έννοια του προπονώ είναι αλληλένδετη με αυτή του διδάσκω.

Ο προπονητής πέρα από την ιδιότητα του δασκάλου, πρέπει να είναι και καλός ψυχολόγος. Η κατανόηση της προσωπικότητας του κάθε αθλητή, ο επηρεασμός της συμπεριφοράς του, η δυνατότητα αποτελεσματικής επικοινωνίας και η γνώση του εσωτερικού κόσμου των αθλητών απαιτούν την άμεση χρήση και βοήθεια των ψυχολογικών δεξιοτήτων του προπονητή που θα τον οδηγήσει στην καλύτερη συνεργασία και στη βελτίωση της ατομικής και ομαδικής απόδοσης.

Η δουλεία του προπονητή, όπως γνωρίζουμε, χαρακτηρίζεται από συνεχή λήψη αποφάσεων. Αυτός είναι που θα αποφασίσει για τη μέθοδο της προπόνησης, για τη στρατηγική κάθε αγώνα, για τους κανόνες μέσα στην ομάδα κλπ. Επειδή όμως οι αποφάσεις αυτές αφορούν κυρίως τις ενέργειες άλλων ατόμων και ιδιαίτερα των αθλητών, είναι πολύ σημαντικό να γίνονται αποδεκτές. Ο Chelladurai (1986), περιγράφει πέντε διαφορετικούς τρόπους (στυλ) λήψης αποφάσεων από τον προπονητή: 1)Αυταρχικό στυλ, 2)Αυταρχικό στυλ με πληροφόρηση, 3)Ατομικό συμβουλευτικό, 4)Ομαδικό συμβουλευτικό και 5)Δημοκρατικό. Η ικανότητα του προπονητή να σκέφτεται σωστά, να επιτυγχάνει αποτελεσματική επικοινωνία και να προβλέπει το μέλλον λαμβάνοντας διορθωτικά μέσα, του δίνουν την ονομασία του ηγέτη.

Ο Αισχύλος είπε «Πειθαρχία ευπραξίας γενέτειρα. Η πειθαρχία είναι μητέρα της προκοπής». Ο προπονητής κάθε μέρα στην προπόνηση αντιμετωπίζει διαφορετικές προσωπικότητες, προσωπικότητες που πρέπει να τους διδάξει, να τους καθοδηγήσει και να επιβάλει τον ανάλογο βαθμό πειθαρχίας. Πειθαρχία ως προς τον συμπαίχτη, ως προς τα ωράρια των προπονητικών μονάδων, ως προς τις αθλητικές και αγωνιστικές υποχρεώσεις κλπ. Μπορεί να παρομοιαστεί με τη λέξη σεβασμό, χαρακτήρα και ήθος. Διότι για να γίνει κάποιος αθλητής, μεγάλος παίχτης, δεν αρκεί να παίζει μόνο σωστά. Πρέπει να διαθέτει ανάλογο ήθος, ευπρέπεια και σεβασμό προς όλα τα μέλη της ομάδας.

Πολλές είναι οι περιπτώσεις μέσα στην ομάδα όπου δημιουργούνται καταστάσεις για τις οποίες πρέπει κάποιος να λάβει σκληρές αποφάσεις. Ένας άλλος ρόλος λοιπόν του προπονητή, είναι ο ρόλος του δικαστή. Προβλήματα πειθαρχίας, απρεπούς συμπεριφοράς, αρνητικής διάθεσης, μειωμένης εσκεμμένα προσπάθειας και παραβάσεις του εσωτερικού κανονισμού, πρέπει να τιμωρούνται αφού βέβαια κριθούν δίκαια από τον προπονητή. Αυτόματα του απονέμεται και ο τίτλος του διπλωμάτη, αφού πρέπει να κρίνει σωστά, να αξιολογήσει ορθολογικά τις δύσκολες περιστάσεις και να δώσει λύσεις και απαντήσεις στις διάφορες καταστάσεις κρίσης, αντιπαραθέσεων και συγκρούσεων μεταξύ των μελών της ομάδας. Η διπλωματική του ικανότητα του επιτρέπει να ελίσσεται αποτελεσματικά, να επικοινωνεί και να λαμβάνει αποφάσεις που έχουν να κάνουν όχι μόνο με τους αθλητές, αλλά και με τους συνεργάτες του, το προσωπικό, τους διοικούντες, τους διαιτητές και το φίλαθλο κοινό.

Πολύ συχνά οι αθλητές αντιμετωπίζουν αγωνιστικά προβλήματα (μειωμένη απόδοση, λανθασμένες επιλογές), προσωπικά προβλήματα (οικογένεια, σχέσεις, οικονομικά) και ψυχολογικά προβλήματα (τραυματισμοί, πίεση, στρες). Ο προπονητής με την ιδιότητα του συμβούλου, πρέπει να εντοπίζει τα προβλήματα και να βοηθά στην άμεση και αποτελεσματική τους λύση δίνοντας τις ανάλογες συμβουλές και οδηγίες. Η σωστή καθοδήγηση και η αποτελεσματική συμβουλευτική ικανότητα θα έχουν θετικές επιπτώσεις στους αθλητές και θα συμβάλουν στην υλοποίηση των στόχων της ομάδας.

Η ομάδα πρέπει να παίξει παιχνίδι το Σάββατο – Δύο βασικοί αθλητές είναι άρρωστοι και κάποιοι άλλοι πρέπει να πάρουν τη θέση τους – Οι αντίπαλοι φορούν το ίδιο χρώμα στολής με μας – κλπ. Η ικανότητα της οργάνωσης είναι σημαντική και θεωρείται απαραίτητη για τον προπονητή, η οποία αποτελεί χαρακτηριστικό όλων των θεωρούμενων πετυχημένων προπονητών. Μέσα από τη σωστή οργάνωση, θα υλοποιηθεί ένα νοικοκύρεμα της ομάδας στο οποίο όλα τα μέλη της θα γνωρίζουν τα καθήκοντα, τις αρμοδιότητες, τις υποχρεώσεις και τους ρόλους τους.

Ο προπονητής λοιπόν, σύμφωνα με τον Anshel (1990), πρέπει να είναι πάντοτε ειλικρινής, να μην παίρνει αμυντική στάση, να είναι συνεπής, να προσπαθεί να κατανοήσει τα συναισθήματα των άλλων, να μην γίνεται σαρκαστικός και ο έπαινος και η κριτική του να απευθύνονται στην συμπεριφορά και όχι στο άτομο.

Όλα τα μοντέλα που αφορούν το ρόλο τους προπονητή, τον χαρακτηρίζουν ως ειδικό που με γνώμονα τις ικανότητες και τις γνώσεις του, έχει καθήκον αφενός να αντιμετωπίζει όλες τις δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια της επίτευξης του στόχου και αφετέρου να μετατρέπει τη θεωρία σε πράξη με την εφαρμογή της τόσο στην προπόνηση, όσο και στον αγώνα. Βάση της μεσολάβησης είναι η επικοινωνία, που σχετίζεται με το γεγονός ότι οι παίχτες κατανοούν ότι τα περιεχόμενα και η μεθοδική που υπαγορεύει ο προπονητής είναι κατάλληλα για την επίτευξη των στόχων τους.

(αναδημοσίευση από το πολύ όμορφο site του Ναυτικού Ομίλου Ηρακλείου http://nohrak.com/ )