Δέκα εντολές για τους γονείς παιδιών-αθλητών

1. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας γνωρίζει ότι: είτε κερδίσει είτε χάσει, φοβισμένα ή ηρωικά, εσείς το αγαπάτε, εκτιμάτε τις προσπάθειές του, και δεν απογοητεύεστε απ’ αυτό. Αυτό θα του επιτρέψει να κάνει το καλύτερό τους, χωρίς το φόβο της αποτυχίας. Να είστε το πρόσωπο στη ζωή του, στο οποίο μπορεί να αναζητήσει θετική ενίσχυση.

2. Προσπαθήστε να είστε απόλυτα τίμιοι, όσον αφορά την πραγματική αθλητική του ικανότητα, την ανταγωνιστική του συμπεριφορά και το αγωνιστικό του πνεύμα.

3. Να είναι εξυπηρετικοί, αλλά μην του δίνετε αθλητικές οδηγίες στο δρόμο προς το γυμναστήριο, ή στο δρόμο της επιστροφής, είτε στο πρωινό, και ούτω καθεξής. Είναι δύσκολο να μην το κάνετε, αλλά είναι πολύ πιο σκληρό για το παιδί να πλημμυρίζεται με συμβουλές, συνομιλίες, και συχνά κριτικές οδηγίες.

4. Διδάξτε του να απολαμβάνει τη συγκίνηση του αγώνα, να είναι εκεί προσπαθώντας να εργάζεται για να βελτιώσει τις ικανότητες και τη συμπεριφορά του. Βοηθήστε το να αναπτύξει το αίσθημα του συναγωνισμού για σκληρή προσπάθεια και διασκέδαση.

5. Προσπαθήστε να μην του θυμίζετε συνέχεια την δική σας αθλητική ζωή όταν ήσασταν αθλητές, κατά τρόπο που να του δημιουργεί πίεση. Πως κερδίσατε; Πως χάσατε; Φοβόσασταν, κάνατε πίσω, δεν ήσασταν πάντοτε ηρωικός… Μην το πιέζετε εξαιτίας της υπερηφάνεια σας. Εάν αισθάνεται άνετα μαζί σας, κερδίζοντας ή χάνοντας, τότε βρίσκεται στο δρόμο για τη μεγάλη επιτυχία και χαρά.

6. Μην ανταγωνίζεστε τον προπονητή. Μην υποτιμάτε τις προσπάθειες του προπονητή και μην τον επικρίνετε μπροστά στο παιδί σας.

7. Μην συγκρίνετε την ικανότητα, το θάρρος, ή την συμπεριφορά του παιδιού σας με αυτήν άλλων μελών της ομάδας, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ όχι όταν ακούει.

8. Γνωρίστε τον προπονητή, ώστε να μπορείτε να είστε σίγουροι ότι η φιλοσοφία, η στάση, η ηθική και οι γνώσεις του, είναι τέτοιες που θα αξίζει να έχει το παιδί σας υπό την καθοδήγησή του.

9. Να θυμάστε πάντα ότι τα παιδιά έχουν την τάση να υπερβάλλουν, τόσο όταν επαινούν όσο και όταν επικρίνουν. Ελέγξτε την αντίδραση σας και ερευνήστε πριν αντιδράσετε.

10. Μιλήστε του για το κουράγιο, πρέπει να καταλάβει ότι είναι σχετικό. Μερικοί από μας μπορεί να σκαρφαλώνουν βουνά και να φοβούνται να αγωνιστούν. Μερικοί από εμάς αγωνίζονται άφοβα, αλλά το βάζουν στα πόδια μόλις δουν μέλισσα. Ο καθένας φοβάται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Εξηγήστε του ότι θάρρος δεν είναι η απουσία του φόβου, αλλά ένα μέσο για να κάνει κάτι, παρά τον φόβο ή την όποια δυσφορία.

Η δουλειά του γονέα ενός παιδιού-αθλητή είναι πολύ δύσκολη και χρειάζεται πολλή προσπάθεια για να την κάνεις καλά. Η όλη προσπάθεια όμως αξίζει, όταν θ’ ακούσεις το παιδί σου να λέει, "Οι γονείς μου με βοήθησαν να πετύχω. Ήμουν πραγματικά τυχερός σε αυτό. "